- dziki lokator
- dziki lokator {{/stl_13}}{{stl_7}}'lokator bezprawnie zajmujący jakiś lokal' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
dziki — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, dzicy, dzikszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach: rosnący w sposób naturalny; nieuprawiany, niehodowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzika jabłoń, wiśnia. Dzikie maliny. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lokator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. lokatororze; lm M. lokatororzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba wynajmująca lokal mieszkalny, mieszkająca w lokalu wynajętym lub spółdzielczym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Główny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lokator — Dziki lokator «osoba, która samowolnie, bezprawnie zajęła lokal»: Zamieszkali tu bez zgody właściciela budynku, który na wieść o dzikich lokatorach zażądał wyprowadzki. GWr 14/03/2000 … Słownik frazeologiczny
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
dziki — Dzika plaża zob. plaża. Dziki lokator zob. lokator. Pracować, harować, tyrać, orać, zasuwać jak dziki osioł zob. wół 3 … Słownik frazeologiczny
lokator — m IV, DB. a, Ms. lokatororze; lm M. lokatororzy, DB. ów 1. «osoba mieszkająca w wynajętym lokalu; najemca lokalu» Spis lokatorów. ∆ Dziki lokator «lokator, który samowolnie zajął lokal» ∆ Ochrona lokatorów «całokształt przepisów regulujących, w… … Słownik języka polskiego